Bank spółdzielczy jest unikatową formą instytucji finansowej, której głównym celem jest wsparcie ekonomiczne swoich członków. Cechą, która odróżnia banki spółdzielcze od tradycyjnych banków komercyjnych, jest ich struktura właścicielska. W bankach spółdzielczych to klienci są zarazem współwłaścicielami, co oznacza, że mają wpływ na kierunki rozwoju instytucji oraz uczestniczą w podziale zysków.
Początki bankowości spółdzielczej sięgają XIX wieku, kiedy to w odpowiedzi na potrzeby mniejszych gospodarstw rolnych i przedsiębiorstw, które miały trudności z uzyskaniem kredytów w tradycyjnych bankach, zaczęto tworzyć instytucje finansowe oparte na zasadach wzajemności i solidarności. Idea spółdzielczości zakładała, że przez współpracę i wspieranie się członków można efektywnie rozwijać lokalną gospodarkę i zapewniać stabilność finansową swoim członkom.
Warto podkreślić, że banki spółdzielcze mają w 100% polski kapitał. W tego rodzaju banku każdy członek, niezależnie od wielkości swoich wkładów, ma równy głos w sprawach strategicznych, co zapewnia demokratyczny model zarządzania. Decyzje są podejmowane z myślą o dobru wspólnoty. Banki te często działają na zasadzie lokalności, co oznacza, że koncentrują swoją działalność na obszarze, z którego pochodzą ich członkowie, co pozwala na lepsze zrozumienie lokalnych potrzeb i szybsze reagowanie na nie.
Banki spółdzielcze oferują szeroki zakres usług bankowych, takich jak prowadzenie kont bankowych, udzielanie kredytów, oferowanie produktów oszczędnościowych i inwestycyjnych. Ze względu na swoją misję społeczną, często proponują lepsze warunki finansowania niż banki komercyjne. Wiele z nich angażuje się także w działania na rzecz wspierania lokalnej społeczności, edukacji finansowej oraz inicjatyw społeczno-gospodarczych.
